DOE IETS, Serge Verheugen, 2011
Wibautstraat
‘DOE IETS’, roept dit werk van Serge Verheugen dagelijks tegen voorbijgangers die onder het viaduct over de drukke Wibautstraat fietsen, rijden en lopen. ‘Waarom, wat dan? Tegen wie heb je het? Wie ben je eigenlijk?’, antwoordt een gedicht van een anonieme dichter op het werk. ‘Moeten we iets doen aan de lelijke omgeving?’, vraagt hij ook. En, verontwaardigd, ‘Moet ik iets doen aan mezelf?’. Maar hij eindigt, net zoals de vele reacties op de website van Verheugen, met ‘Dank voor iets’.
Het metaal van DOE IETS heeft vele levens gehad. Het heeft als voorraadstelling in laboratoria en magazijnen gestaan tot het in 2015 in handen van Verheugen kwam. Hij maakte er de DOEIDOEI-machine mee, een groot bewegend werk dat reizigers op Schiphol uitzwaaide in allerlei talen. Het publiek hield het werk in leven door boodschappen te schrijven op de grote, zwaaiende handen. In datzelfde jaar werd de machine afgebroken en opgebouwd als DOE IETS. Het begon in het Westerpark, waar het werk een toegangspoort vormde tot een vergaderruimte, waar het de vergaderende mens moest aanzetten tot het daden maken van woorden. Het werk kon niet in het Westerpark blijven vanwege jarenlange moeilijkheden rondom de vergunning ervan. Uiteindelijk bleek steun vanuit een stadsdeel cruciaal te zijn. Stadsdeel Oost en Projectbureau Wibaut aan de Amstel hebben zich uiteindelijk ingezet voor de verplaatsing van het werk naar de Wibautstraat. Het is dit keer geen duidelijke toegangspoort tot een vergaderzaal. Welke context wordt er hier op het werk geprojecteerd? Krijgt het een nieuwe betekenis in de context van deze kunstroute?
DOE IETS roept reacties op, dat bewijst de website van de kunstenaar waarop talloze voorbijgangers hun dankwoord achterlaten. Kunst in de openbare ruimte is zelden zo simpel, direct en bovenal prescriptief als deze twee woorden. Maar net zo veel als de woorden gebieden laten ze ook open. Want wat het is dat er gedaan moet worden, dat weet de toeschouwer zelf waarschijnlijk het beste. ‘Aan de slag gaan, aan het grote werk beginnen’, stelt Verheugen, ‘een omslag maken, de liefde verklaren, een bedrijf starten, een moeder bellen, een wereld verbeteren’. Doe wat je denkt dat er gedaan moet worden, aan jezelf of misschien wel aan de wereld.