Twee Beelden, Elisabet Stienstra, 1995
Wingerdweg 12
We stonden zonet omhoog te kijken naar twee zwevende vrouwfiguren die vreedzame volkeren voorstelden. Het duo van Eddy Roos is er om door ons bekeken te worden. De twee goudkleurige vrouwen van Elisabet Stienstra waren al naar ons aan het kijken voordat wij hen zagen. Als engelbewaarders zitten ze op het dak, elk boven hun eigen trappenhuis van de voormalige Wingerdschool, die oorspronkelijk een onderdeel was van het Sint-Rosaklooster. Hun benen bungelen naar beneden. Bij de ene vrouw rust de hand op haar knie, de ander ondersteunt het hoofd met haar hand. Wat meteen opvalt is dat beide vrouwen een romp missen. Wel heeft kunstenaar Elisabeth Stienstra ze twee borsten gegeven die eruitzien als ronde kogels.
Aanvankelijk stuitten de beelden van Stienstra op weerstand van de buurt. De bewoners gaven namelijk de voorkeur aan een gezellige fontein. Er werd een inspraakavond gehouden, waarbij Stienstra veel commentaar kreeg. In een artikel in Trouw zei ze toentertijd: ‘De mensen voelen zich verantwoordelijk voor hun omgeving en wilden niet met iets opgezadeld worden. Natuurlijk was dat wel lastig, maar inspraak kan inteelt voorkomen en verfrissend werken. Zeker als de bewoners weten waar zij het over hebben. Na een gesprek sloeg de stemming om. Gelukkig kunnen de mensen zich nu met de beelden identificeren.’
Stienstra staat bekend om haar vrouwenbeelden. Daarbij put ze vooral uit de katholieke middeleeuwse beeldcultuur. Mariaverering speelt een belangrijke rol in haar werk, omdat deze is voortgekomen uit rituele heidense tradities. Haar bekendste beelden zijn Virgin of Light (2011), waarbij een gehurkte vrouw haar vagina laat zien waar gouden lichtstralen uitkomen, en Femme au Serpent (2013), waarbij een slang uit de vagina van een vrouw komt en in haar tepel bijt.
De twee vrouwen hier op het dak zijn een stuk minder provocerend en komen uit een eerdere periode in Stienstra’s oeuvre. Doordat de beelden enkel bestaan uit een hoofd en ledematen zien ze eruit als poppen. De gedeconstrueerde vrouwen staan in de surrealistische traditie en zijn geïnspireerd op het werk Kneeling Woman (1947) van de Ierse kunstenaar Frederick Edward McWilliam. Deze vrouw moet het ook doen zonder torso en nek, maar heeft nog wel haar borsten. Net als de beelden van Stienstra wordt de kijker zo aangespoord de rest met haar verbeelding aan te vullen.
Door de redactie
