Tectona Grandis, Marinus Boezem, 2000
Ecuplein
Marinus Boezem is samen met Jan Dibbets en Ger van Elk de grondlegger van de conceptuele kunst en arte povera in Nederland. Een zekere lichtheid is kenmerkend voor zijn werk. Als materiaal gebruikt hij vaak ongrijpbare elementen als transparantie, wind en lucht. Die laatste is prominent aanwezig bij Tectona Grandis op het Ecuplein. De hemel boven De Aker wordt gereflecteerd in de bovenzijden van 33 granieten schijven van verschillende afmetingen.
Dit kunstwerk van Marinus Boezem is niet de eerste Tectona Grandis, het is een herhaling van twee eerdere werken. Tectona Grandis werd in 1993 voor het eerst uitgevoerd in Wageningen, waarbij tien in omvang afnemende stenen schijven op elkaar zijn gestapeld. “Twee jaar later was dit werk in een andere vorm te zien in Hasselt, België. Ditmaal lagen de schijven niet op elkaar maar verspreid over de tien tuintjes van de Begijnhof.”
De derde reïncarnatie van Tectona Grandis is de imposantste. Sinds 2000 sieren 33 granieten schijven met een gepolijst bovenvlak het Ecuplein. Elke schijf stelt een andere boom voor, een idee dat wordt versterkt door de ingegraveerde titels. Onder andere Tectona grandis (teak), Fagus sylvatica (beuk), Quercus robur (zomereik), Castanea sativa (tamme kastanje), Hevea brasiliensis (rubberboom) en Platanus hybrida (plataan) behoren tot de verzameling.
Om na te gaan waarom Boezem juist de Tectona grandis heeft uitverkozen tot titel moeten we de betekenis van het woord Tectona opzoeken. Het is afgeleid van het Griekse tektōn [`τέκτων`], wat timmerman of houthakker betekent. En wanneer iemand 33 bomen omhakt is het woord grandis niet onverdiend.
Meer informatie
Duyn, Edna van en Witteveen, Frans Jozef (1999) Marinus Boezem, Bussum: Uitgeverij Thoth.