Groot Landschap, Wessel Couzijn, 1974
Sloterpark
Met behulp van satellietfoto’s worden regelmatig fossiele vondsten gedaan. Wanneer je Amsterdam van bovenaf bekijkt en je blik naar Nieuw-West richt, naar het Sloterpark, dan zie je de verschillende delen van het enorme Groot Landschap van Wessel Couzijn liggen. Van deze afstand zou het een fossiele vondst kunnen zijn, een neergestort vliegtuig of zelfs een hunebed. Zoom je in dan zie je dat het werk op een heuvel ligt. Joggers rennen omhoog en tikken het verroeste staal aan alsof het object meedoet aan een estafette. Het gevaarte laat bij aanraking een hol geluid horen maar roert zicht niet. Groot Landschap werd in 1974 geïnstalleerd en ligt sindsdien prominent in het Sloterpark. Ook al heeft het werk nooit een feestelijke onthulling gehad, toch werd het vanaf het begin gewaardeerd. Eind 1974 schrijft ene B. Staal in een uitgave van Werk in Uitvoering, het maandblad van de Dienst Publieke Werken, over ‘de grootse allure’ van Groot Landschap, dat uitte zich ‘niet alleen in kracht maar ook in fijnheid en gevoeligheid’.
Zo roerloos als Groot Landschap ín het Sloterpark ligt, zo veel gebeurt er rondom het werk. Wanneer het regent verandert het in een glijbaan, waardoor sommige vlakken gepolijster zijn dan andere. ‘s Nachts is het een prooi voor de graffitispuiter die zijn tag achterlaat. Ook de natuur bemoeit zich met Groot Landschap. Konijnen lijken niet onder de indruk van het kunstwerk en graven en knagen zich een weg door de heuvel waarop het ligt. De onderkant van het werk bleek een zwakke plek: die blijkt aan het eind van de vorige eeuw helemaal doorroest te zijn. In 2006 werd het werk op initiatief van betrokken kunstenaars opgelapt. Het buizenskelet werd versterkt, de stalen panelen kregen nieuwe lasnaden en er werd een coating aangebracht tegen graffiti.
Zelf moet ik bij Groot Landschap denken aan een grote goedzak, een soort plantenetende brontosaurus die vanaf de heuvel het park overziet. Maar maakt het uit wat het is? Wessel Couzijn zag er geen dinosaurus in, noch een vliegtuig of hunebed. Hij stelde immers dat het beeld ‘niets anders voorstelt dan zichzelf’.
Meer informatie
Oxenaar, Rudi, et al. (1986) Couzijn: beeldhouwer, Weesp: Openbaar Kunstbezit. EN Keijer, Kees (2006) Tweede leven voor beeld Wessel Couzijn, Het Parool, 15 september.
